- sanctitudo
- sanctĭtūdo, ĭnis, f. [sanctus].I.Mostly ante-class. for sanctitas, sacredness, sanctity: Jovis, Att. ap. Non. 173, 33:II.
Apollinis,
Turp. ib. 174, 5:nominis matronae sanctitudinem,
Afran. ib. 174, 9: fani, Quadrig. ap. Gell. 17, 2, 19 sq.: sepulturae, Cic. Rep. Fragm. ap. Non. 174, 7 (4, 8 Mos.).—In plur., Att. ap. Non. 174, 2.—In the postclass. per., transf., uprightness, purity, Capitol. Ver. 8:domum tuam decet sanctitudo, Domine,
Vulg. Psa. 92, 5.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.